Vervolgverhaal Deel I: De antiekmarkt

Vandaag deel 1, De Antiekmarkt. Volgende week deel, 2 De aankoop en zo neem ik jullie mee in elke stap. (En zo rond Kerst zijn we dan wel klaar denk ik)

Dus vandaag deel I. De Markt. 
 

Eerst rij je 941 km naar La Rochelle, voor een marktje ( Ok, nu jok ik, ik was daar al, maar normaal gesproken zou ik daar dus naartoe rijden). 
 

Hoe weet je dan dat er daar een markt is dan, wil je misschien weten. Nou 3x raden. Ja, inderdaad, internet. Type in 'Vide Grenier France' in Google en je bent er. Soms is het leven zo simpel.

En ga je dan met een grote bus of gewoon met de auto? Ik ga met een gewone grote auto. Maar daar vertel ik later nog wel eens wat meer over. In deel III of IV. Alles heeft een reden, ook de keuze voor auto in plaats van een bus. 
 

De markt dus. We beginnen. 
 

Als je het goed wilt doen, zorg je dat je bij het krieken van de dag, zo rond een uurtje of 5 in de ochtend, met je zaklantaarn op de markt bent . Vrachtwagen in, vrachtwagen uit, op zoek naar schatten, voordat ze zelfs maar op de markt komen (zou daar die uitdrukking vandaan komen, trouwens?) 
 

Nou , aan die onzin doe ik dus niet (meer) mee. Ik wil het wel goed doen, maar er zijn grenzen. En die grens ligt voor mij bij op een onzalig moment opstaan. Daarnaast, ik ben ook gewoon niet zo heel erg scherp, zo vroeg in de ochtend én ik ben zeker niet gezellig dan. Dus beter van niet. Voor iedereen. 
 

Zo rond een uurtje of 10 of 11 of 12 , kom ik nog eens rustig aankakken op de markt. Verstandige schoenen aan, bril op m'n neus, met naar ik hoop precies de juiste uitstraling, een soort mix van professionele ongeïnteresseerdheid en vriendelijkheid, voorzover je dat kunt uitstralen natuurlijk. 
 

Maar dan slaat de paniek toe. Als een gek loop ik in een noodtempo, alle stands af. Want:"Oh, mijn god, als dit maar niet zo'n markt is met allemaal nep en rotzooi". Daar ben ik dan bang voor namelijk. "Straks heb ik dat hele rot-end voor niks gereden, 't zal toch niet waar zijn??" Paniek, Stress!!!! Weg professionele uitstraling, verhit, haar alle kanten op, bril scheef, mascara op m'n wangen. 
 

Langzaam gaat m'n hartslag weer omlaag:"pffffff, goed spul ertussen, adem in, adem uit, even bijkomen". 
 

Maar dan.... dan wil je, nee sterker nog, dan moet je gaan kopen. Want daarvoor ben je hier. En hoe doe je dat dan? Wat kies je dan uit? Hoe weet je dat nou? 
 

Daarover meer in deel II, van dit reuze spannende feuilleton, volgende week. 
Hoop dat je het leuk vond, de aankomst op de antiekmarkt.